Είναι, μετά τη Ρόδο, το δεύτερο σε έκταση νησί της Δωδεκανήσου. Βρίσκεται ανάμεσα στη Κρήτη και Ρόδο, στο πέλαγο που απο την αρχαιότητα πήρε το ονομά του απ' αυτήν "Καρπάθιο Πέλαγος". Η γεωγραφική θέση του νησιού είναι σημαντική, αφού αποτελεί βασικό κρίκο της νησιώτικης γέφυρας που ενώνει την Κρήτη με τη Μικρασία και με τη μακρόστενη κορμοστασιά της δεσπόζει στις νοτιοανατολικές πύλες του Αιγαίου.
Απο άποψη γεωμορφολογίας η Κάρπαθος, μαζί με το νησάκι Σαρία που της ανήκει γεωπολιτικά, είναι απο τα πιο προικισμένα Ελληνικά νησιά. Ασβεστολιθικά πετρώματα αποτελούν το στρωματογραφικό της πυρήνα και καθορίζουν το μορφολογικό της χαρακτήρα. Σε μερικές περιοχές αναπτύσσονται πάνω απο τους ασβεστόλιθους στρώματα φλύσχη, καθώς και νεώτερα στρώματα γύψου, τραβερτίνου, κροκαλο-λατυτοπάγων και συγχρόνων αποθέσεων.
Η ποικιλία και η χρωματική μαγεία του φυσικού τοπίου της Καρπάθου είναι μοναδική. Οι εναλλαγές και οι αντιθέσεις είναι τόσο συχνές και απρόσμενες που δεν αφήνουν περιθώρια για μονοτονία και πλήξη. Βουνά ψηλά (Λάστος 1215 μ. υψόμετρο, το ψηλότερο στα Δωδεκάνησα) και κακοτράχαλα, που οι κορφές τους κάποτε-κάποτε εμφανίζονται χιονισμένες. Στις βουνοπλαγιές θα δεί κανείς απόκρυμνες χαράδρες και δαιδαλώδεις χοίμαρρους, βαθιές σπηλιές προικισμένες με τη θελκτική πολυχρωμία σταλακτιτών, κοιλάδες καταπράσινες και πηγές με κρυστάλλινα νερά που κελαρίζουν μελωδικά, σκορπίζοντας απλόχερα τη δροσιά τους και ακόμα, πευκόφυτες πλαγιές που κατεβαίνουν ως τη θάλλασα, εκεί που τ' ασπρογάλαζο κύμα φυλάει νωχελικά τις χρυσές αμμουδιές του νησιού. Οι τελευταίες είναι ότι καλύτερο έχει μα προσφέρει η Κάρπαθος: υπήνεμες, καθαρές, παρθένες οι πιο πολλές, γεμάτες υποσχέσεις.
Ποικιλία, αντίθεση και αρμονία γραμμών, όγκων και χρωμάτων συνθέτουν την απαράμιλλη γοητεία της Καρπάθου, αναδεικνύοντας την σαν ένα από τα πιο όμορφα νησιά της Ελλάδας.